بازگشت
جامِ بشکسته
فروغ از لندن فروغ از لندن

 آنچه درآتشِ جنگ سوختی ازکشورِماست

گردِ بر خواسته از شعله و خاکستر ماست

هرچه بیچاره درین دورِ جهان می بینی

ملتی خاک بسر ،مردمِ غم پرورِ ماست

هرنهالی که زِخشمِ،دشمنِ ما قطع نمود

ریشه در باغ وطن داشته از پیکرِ ماست

آن همه بال و پری را که شکستی صیاد

پرِ بشکسته از آن طایر و بال و پرِ ماست

اشکِ توفنده زِهر چشمی سَرازیر شود

آبی ازچشمهٔ جوشانِ دو چشمِ تر ماست

ساقی گر دَر بدرو میکده هاست بی درو بام

جام بشکسته بهر سو که بوَد ساغر ماست

زُلفِ آشفته اگر بی سرو سامان دیدی

طره ای زُلفِ بُتی شوخِ پری پیکرِ ماست

هر کجا سرزده اند، آینه ها بشکستند

هرچه آینه شکستند، همه در برِ ماست

سنگ بر دامن و بر شیشه هنوز میکوبند

آنچه نشکسته «فروغ»دردِ دلِ ابترِ ماست

           24/12/2012

   با تقدیم احترام

 

 


December 25th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان